برایم نوشته بود:"بزرگی می‌گفت وقتی مطهری به پاسخگویی مارکس می‌رود و ما مطهری را یک قهرمان می‌دانیم،باید برای مارکس هم همان میزان احترام قائل باشیم."
***
در یک مصاحبه تلویزیونی شنیدم که یک روز آقای مطهری از یکی از دوستانش خواسته بود که جزوات تفسیر قرآن گروه فرقان را برایش بیاورد تا آنها را نقد کند. آن دوست تذکر داده بود: در شان شما نیست که این کار را بکنید. جوابی با این مضمون شنیده بود که به نظر شما اگر جوانی با خواندن این جزوه‌ها دچار انحراف شود، مسؤولش کیست؟
آخر ایمیلم یکی از غزلهای فاضل نظری را نوشته بودم. نسخه ارسال شده ایمیل را که نگاه کردم، دیدم جای مقطع غزل خالی است! نمی‌دانم چطور پاک شده بود، آن یک بیت جامانده را جداگانه نوشتم و فرستادم:
زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست...
این بیت آزاد شده از غزل ذهنم را به عقب برگرداند. در خلوت مرور می‌کنم:
-لحن بسیار امیدوار همسر یکی از چهار دیپلمات ربوده شده‌ی ایرانی به بازگشت او، در یک میزگرد تلویزیونی(بعد از بهار هشتاد و پنج)
-سؤال همراه جوانم در مورد عبارت شهید حاج احمد متوسلیان روی جلد یک کتاب (بیست و یکمین نمایشگاه کتاب تهران)
-خبر درگذشت پدر حاج احمد متوسلیان
....
این‌ها بهانه می‌شود که دوباره سراغ شعر پدر-دخترانه‌ی عظیم زارع بروم:
ای پیش‌پرواز کبوترهای زخمی بابای مفقود الاثر، بابای زخمی
ادامه شعر را از اینجا می‌توانید بخوانید.
ایکس کوچک مهمان اینجانب بودند...
ایکس کوچک[
]: همیشه از این راه می‌ری؟راه دیگه‌ای نیست؟
ایکس: چرا هست! ولی خیلی طولانی‌تره. (توضیح: ایکس به واکس کفشش حساس است و راه خاکی مذکور را با درنظرگرفتن این حساسیت انتخاب کرده بود )
ایکس کوچک[
]: ما نقشه‌بردارها به این می‌گیم راه مالرو.
ایشان در ادامه توضیح دادند که یک راه مالرو را در نقشه با چه نوع خطی نشان می‌دهند و ... . البته ایکس هم دفاعیات خودش را داشت مبنی بر این که اساسا مقید به درنظرگرفتن قضیه حمار است!
مردى خدمت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) رسید و حضرت به او فرمود: آیا تو را بر امرى که به بهشت داخل مى کند راهنمایى کنم؟ مرد عرض کرد: بله اى رسول خدا، حضرت فرمود: ببخش از آنچه خدا به تو داده؛ مرد عرض کرد: اگر من نیازمندتر باشم نسبت به کسى که مى خواهم به او کمک کنم؟ حضرت فرمود: به یارى مظلومان بشتاب؛ عرض کرد: اگر من از همه مظلومتر باشم؟ حضرت فرمود: مشورت بده (راهنمایى کن که از چه کسى کمک بگیرد)؛ عرض کرد: اگر من از همه بیشتر به مشورت نیاز داشته باشم؟ حضرت فرمود: سکوت کن جز از خیر، آیا دوست ندارى که یکى از این خصلتها در تو باشد که تو را به بهشت برساند؟
ایکس -که مطابق معمول دنبال مسیرهای آسان و میانبر است- عرض کرد: سخت‌تر از راه چهارم وجود ندارد! به صرفه‌تر است که بروم از خدایم چیزی بگیرم که آن را ببخشم یا کاری کنم که هیچ‌وقت مظلومترین نباشم یا عقلم را جمع کنم و توانایی مشورت دادن پیدا کنم، تا اینکه روی زبان سرکشم سرمایه‌گذاری کنم که این روزها با دستانم همدست شده است(همین وبلاگچه یک نمونه از موارد تبانی دست و زبان ایکس می باشد). البته راه چهارمی یک حسنی دارد و آن خلوت بودنش است. معمولا در یک جاده خوب و خلوت می‌شود با سرعت بیشتری حرکت کرد.
البته کسی نظر ایکس را نپرسیده است، این صرفا عکس العمل آمیخته با سکوت اوست نسبت به مباحثات به زعم او بیهوده‌ای که از دیگران راجع به دین پدر و پدرخوانده و خود اوباما می‌شنود.
ظاهرا که اوباما فقط یک سیاستمدار است؛ نه از آن نوعی که سیاستشان عین دیانتشان است یا قرار است که باشد، از آن نوعی که توانایی نسبتا بالا و قصد جدی برای انجام انواع فعالیتهای منفعت‌طلبانه دنیوی را دارند.
پا نوشت:
ایکس کوچک نظر می‌دهد که شاید اشتباه کرده باشی! البته راست می‌گوید و صد البته این از معدود مواردی است که اگر اشتباه کرده باشم، خوشحال می‌شوم.
ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود
نی نام ز ما و نه نشان خواهد بود
زین پیش نبودیم و نبود هیچ خلل
زین پس چو نباشیم همان خواهد بود
