Unknown

در مورد انتخابات ریاست جمهوری حق دادن یک رای دارم که طبیعتا از آن استفاده خواهم کرد. به هیچ وجه هم نگران نتیجه‌ نیستم. حتی اگر مثل همیشه کسی که من به او رای می‌دهم منتخب نهایی ملت نباشد، باز هم متعتقدم کسی برای کشور مناسب‌تر است که اکثریت او را به عنوان رئیس‌جهور برگزیده‌اند. شاید شخصا با بعضی‌ از کاندیداها مشکل داشته باشم اما هیچ کدامشان را خطرناک نمی‌دانم! اما در مورد شورا وضع فرق می‌کند. هرچه می‌خواهم خوشبین باشم یا خودم را به پذیرش نتیجه‌ راضی کنم، موفق نمی‌شوم. کابوسش را مدام می‌بینم و در بیداری هم برایم غیرقابل تحمل‌اند. خرج‌های کلان و بی‌حسابی که می‌کنند و لابد انتظار دارند این هزینه‌ها بعد از انتخابشان برگردد. افراد ناشناسی که هرقدر بیشتر می‌خواهم بشناسمشان دردم بیشتر می‌شود... . برای شوراها جدا نگرانم.