الذین معه...
هر وقت داخلی های ما بهانه ای پیدا می کنند و به جان هم می افتند و شعر امیری اسفندقه را یادآوری می کنند که خطاب به ایران عزیزمان گفته بود:
....
فرزانگان شیفته خدمتت مباد
تشنه مقام بازی قدرت در آورند
افتاده‌اند سخت به جان هم و تو را
چیزی نمانده است به بام و درآورند
آروز می کنم ای کاش فرزانگان ایرانی فوق الذکر به لبنان اعزام می شدند تا ببینند در سرزمینی با آن همه تنوع و تضاد سید حسن نصر الله چگونه آتش هر لحظه در شرف اشتعال جنگ داخلی را مدبرانه فرو می نشاند؛ برخورد او را بعد از شکست در انتخابات مجلس می دیدند و یاد می گرفتند؛ نحوه تعاملش با گروه 14 مارس را یاد می گرفتند و... .شاید خجالت می کشیدند و از خودشان می پرسیدند که واقعا رفتار غیر خصمانه بین دو جناح اصلی ایران تا این حد سخت است؟! باید بپذیرم که توقعم بالاست... افسوس که اگر استعداد یادگیری در ایشان بود در همین ایران هم امکان یادگیری داشتند که مراد و مرشد سید حسن نصرالله اینجاست! افسوس...
***
نمی دانم بار چندم است که فیلم تظاهرات لبنانی ها در اعتراض به آن فیلم توهین آمیز کذایی را نگاه می کنم، خودم را به جای صهیونیست ها می گذارم و مطمئن می شوم که نحوه برخورد سید حسن نصرالله در این راهپیمایی و حضور هشدار دهنده اش همان چیزی است که آنها را می ترساند. بعد با آرامش لبخند می زنم.
***
هر وقت سید حسن نصرالله را می بینم به خودم می گویم این بشر مصداق واقعی آیه 29 سوره فتح است. با رسول خدا(ص) بودن یعنی همین!
