به نام او که یگانه است

چند سال کلنجار رفتم با خودم که یک جای دیگر بنویسم، نشد! نمی‌توانم  دو تا وبلاگ داشته باشم، خیلی چیزهای دیگر هم وجود دارند که دو تا شدنشان را دوست ندارم. از این یکی یکی‌های خاص اما زیاد دارم، خودم یکیشان هستم. همین خودی که حجاب خود است و کاش از میان برخیزد...

خلاصه اینکه آمده ام اینجا که حاضری بزنم. شاید علت غایب بودنم در جاهای دیگر همین حضور در اینطور جاهاست. دلیلش هرچه باشد نتیجه اش خوب نیست. بد است که "ماییم که در غیبت کبری هستیم". این عدم حضور دائمی عیب بزرگی است برایم. برای همه آنهایی که می دانند "او منتظر است تا که ما برگردیم " اما به روی خودشان نمی آورند.