ختم به...
چهارشنبه, ۴ مرداد ۱۳۸۵، ۰۲:۲۹ ق.ظ
با مداد نوشته بودمش. آنقدر کمرنگ شده که به زحمت خوانده می‌شود. احتمالا چند سال دیگر همین اثر کم هم از آن باقی نمی‌ماند اما انگار احساس حسرتی که موقع نوشتنش داشتم، بعد از هفت سال، پررنگ‌تر شده است.
به ساغر ختم کردم این عدم اندرعدم نامه
به پیر صومعه بر گو ببین حسن ختامم را
(امام، دی ۶۷)
گمنام