فقط دوست جون ها بخوانند

اتفاقی چشمم به آن افتاد. دستورالعملی است که حاج میرزا جواد آقای ملکی تبریزی به آیت الله کمپانی داده بوده اند و آیت الله حسن زاده آملی آن را از علامه طباطبایی گرفته بوده و از رویش -به قول خودشان- استنساخ کرده اند. اسمها برایم آشناست. دست کم آنقدری که بدانم آدمهای معتبری هستند! یک بخش آن تحت عنوان تقلیل حیوانیت را گذرا نگاه می کنم. از خودم بدم می آید. بدم می آید چون حتی به طور  جدی هوس امتحان کردنش را هم نکردم. بدم می آید چون اگر یکی از آن آدمهایی که اسمشان را ردیف کردم به من گفته بود اگر این کار را بکنم احتمالا یک ماکسیما گیرم می آید یا نمره فلان امتحان را کامل می گیرم، با توجه به اعتمادم به یک یک این چهار نفر، بلافاصله دست به کار می شدم. بدم می آید چون...

آن قسمتی که مربوط به خوردن است را عینا برای دوست جون هایم می نویسم(با توجه به اینکه در ماه رمضان انجامش آسانتر به نظر می رسد ). اگر موفق شدید به آن عمل کنید و دلتان خواست بقیه اش را هم بخوانید کافی است به ایکس جان ایمیل بزنید تا از رویش برایتان بنویسد! مسلما کشف این نکته که تقلیل حیوانیت برای حداقل یکی از دوستانم ایجاد انگیزه می کند، خوشحال کننده است. آنقدرها هم بخیل نیستم.

***

اولا روز و شب زیاده از دو مرتبه غذا نخورد حتی تنقّل ما بین الغذائین^۱ نکند. ثانیا هر وقت غذا می خورد باید مثلا یک ساعت بعد از گرسنگی بخورد و آنقدر بخورد که تمام سیر نشود. این در کمّ غذا و اما کیفیتش باید غیر از آداب معروفه، گوشت زیاد نخورد، به این معنی که شب و روز هر دو نخورد و در هر هفته دو سه دفعه هر دو را یعنی هم روز و هم شب را ترک کند و یکی هم اگر بتواند لِلتّکَیُّف^۲ نخورد و لا محاله^۳ آجیل^۴ خور نباشد و اگر احیانا وقتی نفسش زیاد مطالبه آجیل کرد استخاره کند و اگر بتواند روزه های سه روز هر ماه را ترک نکند.

---------------

۱- وعده غذای اضافی بین دو وعده      ۲-برای لذت      ۳-حتما،قطعا      ۴-وعده غذای اضافی بین دو وعده غذا