یاد سبز (۴)
خدایا! مرا در میان اهل ولایتت مقام ده! مرا در میان مقربان و نزدیکانت بنشان و بدان که من همیشه بندهء مهر توام و دستم هماره آویخته به ضریح محبت توست.
خدایا! به من دل عاشق و بال اشتیاقی ببخش که در حرم یاد تو از حجرهء ذکری به رواق ذکر دیگری پر کشم و رایحهء ایوان حضوری مرا به شبستان حضوری دیگر بکشاند و چشم انداز همتم تا آسمان بلند نامهای تو بال بزند و تا آسمان رستگاری اسماء تو عروج کند و پرهای عاشقی به جایگاه قدس تو بساید.
خدای من! تو را به خودت سوگند می دهم که در محل اهل اطاعتت جایم دهی، در آن جایگاه که نسیم خوشنودی تو می وزد و رایحه صالحان تو در آن می پیچد.
خدایا! امید من به توست که کاری بکنی. مرا نه یارای دفع شری از خود هست و نه توانایی جلب مصلحتی.
خدای من! این بنده ناتوان و گنهکار و عاصی به سوی تو بازگشته است و دست به سوی تو دراز کرده. از او روی برمگردان و به خاطر غفلتش، عفو و کرامتت را از او دریغ مکن.
خدای من! مرا در مسیر خودت، انقطاعی تمام و کمال عنایت کن. یاری ام کن تا تمامی بندهای وابستگی را ببرم؛ چشم توجه از همه چیز جز تو برگیرم؛ خانه دلم را از هرچه تعلق، بتکانم.
خدای من! چشم دلم را آنچنان به نور جمالت روشنی ببخش که نفوذ چشم دل از پرده های نور نیز بگذرد و به معدن عظمت لایزال تو دست یابد و جانهایمان به عزت مقدس تو بیاویزد.
خدای من! مرا در شمار آن بندگانی بیاور که صدایشان کردی و پاسخت دادند و چشم در چشمشان دوختی و نگاه به نگاهشان گره زدی آنچنان که از رؤیت جلال تو بیهوش شدند. تو پنجره نجوایت را به روی آنان گشودی و آنان به وضوح دست کردارشان را برای تو باز کردند.
خدایا! بر این خوش گمانی ام روح نومیدی را حاکم مکن و رشته امیدم را از زیبایی لطف و کرمت، قطع مگردان.
خدایا! اگر غبار خطاهایم مرا از چشم تو انداخته، تو از آنها چشم بپوش و فقط نگاه کن به شفافیت توکلم، به زلالی امیدم.
خدایا! اگر گناهانم مرا از قله کرامت و لطفت پایین کشیده، یقین به عاطفه بی نظیرت هر لحظه مرا به صعود تا فراز کرامتت ترغیب می کند.
خدایا! اگر غفلت از استعداد دیدار تو مرا به خواب می خواند، شناخت عطاها و بخشش هایت هشیارم می کند.
خدایا! اگر عقاب سخت تو مرا به سوی آتش براند، انبوه پاداشهای کریمانه ات مرا به سوی بهشت می خواند.
خدایا! مسألت تنها از درگاه تو سزاست و عشق و زاری و ندبه تنها در بارگاه تو شایسته است، پس از تو می خواهم که بر محمد و آل او درود فرستی و مرا از کسانی قرار دهی که مدام یاد تو می کنند و هرگز عهد تو را نمی شکنند، از سپاسگزاری به درگاهت غفلت نمی ورزند و فرمان تو را کوچک نمی شمارند.
خدای من! مرا به آن نورهای عزتمند و سرور بخش ات ملحق کن تا عارف تو شوم و از غیر تو بپرهیزم و مراقب حضور مستمر تو باشم و از گناه بترسم. ای صاحب جلال و اکرام! سلام و درود خدا بر محمد و خاندان پاک او باد، سلامی مستمر و مدام و از سر تسلیم.
------------
به اینجا که می رسیم، می گوید: «آرزو بر جوانان عیب نیست.» و تاکید کنایه آمیزش بر جوانان است می گویم «بر هیچ کس عیب نیست. داشتن بعضی آرزوها در پیری هنر بزرگتری است!»
