سرود مجلس جمشید

خانه درباره من سرآغاز تماس با من

سرود مجلس جمشید

بایگانی

آخرین مطالب

پیوندهای روزانه

پیوندها

Unknown

يكشنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۳۸۴، ۱۰:۵۴ ب.ظ

ظهر بهشت زهرا بودم. من برگشتم اما او ماند. چقدر دلم برایش تنگ می شود. چقدر حرف ناگفته باقی ماند. چرا این قدر مطمئن بودم که فرصت زیاد است؟

۸۴/۰۲/۱۸ موافقین ۰ مخالفین ۰
م. و.

نظرات  (۵)

۲۰ ارديبهشت ۸۴ ، ۰۵:۲۵ دوست x
نمی دانم چه بگویم فقط همین که باز خوبه بهشت زهرا بودی من که معلوم نیست همان جا هم راهم دهند کاش می دانستم او که ماند کی بود؟
۲۰ ارديبهشت ۸۴ ، ۰۵:۳۰ افسانه ج ش
دوست داشتم با هم بودیم نمی دانی چه قدر نیاز دارم کمی با او که در آن جا ماند و نمی دانم کیست(؟) درد دل کنم...
۲۰ ارديبهشت ۸۴ ، ۲۲:۴۱ X
ممنونم. من هم دوست داشتم با هم باشیم. درست به همان اندازه که احتیاج دارم تنها باشم.
۲۱ ارديبهشت ۸۴ ، ۰۳:۲۴ raziyeh
تسلیت میگم دوست عزیز.
۳۱ ارديبهشت ۸۴ ، ۰۵:۰۹ کمی آزادی
خدا روحش را آرام و شما را هم صبورتر کند.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم