ما طلبکارها

وَ اِذْ تَأذّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُم وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ اِنّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ «آیه ۷ سوره ابراهیم (ع)»

و آنگاه که پروردگارتان اعلام کرد که اگر واقعا سپاسگذاری کنید، [نعمت] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسی نماید قطعا عذاب من سخت خواهد بود

از بندگانش اندکی شکرگزارند ( آیه ۱۳ سبأ) و بقیه یا اصولا نعمتهایی که دارند را نمی بینند مگر پس از محروم شدن از آن نعمتها یا می بینند و خودشان را نسبت به آن محق می دانند و به ازای هر نعمتی که دارند یک لیست از مطالباتشان ارائه می کنند که چون من فلان چیز را دارم این چیزها حقم است. همیشه طلبکار به نظر می رسند. ساده انگارانه فراموش می کنند که اگر برفرض نسبت به چیزی محق شده اند مقدمات این استحقاق حقشان نبوده است.

چند روزی هست که دائم به خودم تذکر می دهم از این دسته^ء طلبکارها جدا شوم قبل از آنکه درشمار ناسپاسان بی بازگشت قرارم دهند. از عذابش حتی اگر شدید نباشد هم می ترسم.